آزار جنسی اولویت نیست؟ - افشین شاعری*
تاریخ انتشار: ۳ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۲۳۹۹۱۲
تهران - ایرنا - آزار جنسی از آن واژه هایی است که هنوز هم از حرف های مگوست. صحبت کردن درباره آن تابو است. نه فرد آزار دیده توان گفتن دارد و نه رسانه ها امکان بیان. گفتن آن، هم زبان را می سوزاند و هم دل را.
هفته گذشته، هفته سلامت روان بود که با شعار «سلامت روان در محیط کار» و نامگذاری تشریفاتی روزهای این هفته به صورت نمادین تمام شد و رفت تا سال آینده و هفته سلامت روانی دیگر.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وزارت بهداشت که مسئولیت سلامت مردم را به عهده دارد و متولی برگزاری مراسم نمادین هفته سلامت روان بود، یک روز از سال را به صحبت کردن درباره سلامت روان آن هم از نوع سلامت روان در محیط کار اختصاص داد و نشستی خبری تدارک دید تا به پرسش های خبرنگاران پاسخ دهد.
در این نشست مسئولان نظام سلامت کشور اعلام کردند که مانند اکثر کشورهای دنیا شیوع اختلالات روانی در ایران نیز 23.6 درصد است. البته به گفته مسئولان، شیوع اختلالات روانی در برخی کشورهای غربی مانند آمریکا بیش از ایران و حدود 26.7 درصد است.
به گفته مسئولان وزارت بهداشت، افسردگی شایعترین اختلال روانی در کشور است. شیوع افسردگی در زنان 50 درصد بیشتر از مردان است. حدود 12.7درصد مردم ایران به بیماری افسردگی مبتلا هستند و البته شیوع این اختلال در زنان حدود 16.5درصد است و فقط 10.8درصد مردان به این بیماری مبتلا هستند.
این آمارهای رسمی البته حتما جای نقد و نظر کارشناسی دارد اما مسئله مهمتر واقعیت هایی است که بر روی زمین بر زندگی و دل و ذهن مردمان کوی و برزن رخ می دهد. آنان که با غول بیکاری دست و پنجه نرم می کنند، شغل مناسب ندارند، دخلشان به خرجشان نمی خورد، مسکن مناسب ندارند و هزار مشکل کوچک و بزرگ، آنان را به سمت افسردگی و پریشان حالی سوق می دهد.
بحث ما در نشست هفته سلامت روان با مسئولان وزارت بهداشت درباره سلامت روان در محیط کار بود، جایی که مسئولان از عوامل آزردگی خاطر و آسیب به سلامت روان در محیط کار سخن گفتند. نبود شایسته سالاری و پارتی بازی، تبعیض در بین کارکنان، اضافه کاری اجباری، فقدان امنیت شغلی، حقوق ناکافی، شیفت های کاری نامناسب، زیرآب زنی و برخورد عتاب آلود برخی مدیران مغرور می تواند عامل اختلال روح و روان کارکنان، از بین رفتن انگیزه و کار و تلاش و خلاقیت و کاهش بازده کاری در محیط های شغلی باشد.
در این نشست سوالی از مسئولان وزارت بهداشت مطرح شد که جوابی نداشت. «میزان آزارجنسی در محیط های کاری در ایران چقدر است؟». پاسخ این بود: «هیچ آماری از این مسئله نداریم و این مسئله اولویت کشور نیست».
پاسخی که خود سوالات بی شمار دیگری را به ذهن آورد، پرسش هایی که مجال طرح آن نبود اما مگر می شود به ذهن پرسشگر افسار زد که نپرس.
سوال این است، چطور وقتی هیچ آماری از میزان آزار جنسی در کشور نداریم و شناختی از این موضوع نداریم، شجاعانه می گوییم این مسئله اولویت کشور نیست. اگر آمار و میزان این درد اجتماعی اندک و ناچیز است که باید اعلام کنیم تا خیال همه راحت شود و اسباب جوسازی ها و سوء استفاده ها برچیده شود و اگر میزان آن قابل توجه است. چطور اولویت نیست؟ چرا برای پیشگیری و کاهش آن حرفی نمی زنیم؟ آموزشی نمی دهیم؟ آگاه سازی نمی کنیم؟ و به قول برخی دوستان «فرهنگ سازی» نمی کنیم.
واقعیت این است که آزار جنسی نه مخصوص جامعه ماست و نه فقط در این زمان از تاریخ زندگی بشر به وجود آمده است. مسئله ای است که همیشه و همه جا وجود داشته و دارد اما فرق امروز با دیروز در این است که در عصر ارتباطات و اطلاعات زندگی می کنیم، عصری که هم زمینه روشنگری و آگاه سازی بیشتر زنان و مردان فراهم تر است و هم با وجود انبوه اطلاعات مخرب در اینترنت، امکان انحراف و سقوط و بیماری های روانی بیشتر فراهم.
دیگر عصر انکار و پاک کردن صورت مسئله گذشته است، واقعیت ها را باید گفت و به قولی «باید شفاف و بی رودربایستی» مسائل و مشکلات را با مردم مطرح کرد تا راهی برای پیشگیری و درمان دردهایی که مثل خوره به جان جامعه افتاده و نوجوانان و جوانان را به سمت افسردگی و پریشانی می برد، پیدا کرد.
آزار جنسی یک واقعیت ناهنجار است که هم در محیط کار و هم در خارج از آن وجود دارد، می تواند به صورت تجاوز و تعدی مستقیم و همراه با اجبار باشد یا به صورت غیر مستقیم با لمس کردن یا کلام رخ دهد.
علل و عوامل زیادی هم دارد، هستند انسان هایی که در دل مرضی دارند، شخصیت ضد اجتماعی دارند، خودخواه و طمعکار هستند یا خود افسرده و بیمار روانی هستند و باید درمان شوند یا آموزش ببینند. پس چرا از بیان مسئله واهمه داریم و از آموزش عمومی سر باز می زنیم.
مسئله به اینجا ختم نمی شود، باید جامعه مان را بهتر ببنییم، واقعیت این است که چه بخواهیم چه نخواهیم آزار جنسی بیشتر بر دختران و زنان وارد می شود، جامعه ای که در سال های اخیر سطح تحصیلات و سوادشان بالاتر رفته و حضور اجتماعی بیشتری پیدا کرده اند.
شیوع بیکاری در جامعه زنان به مراتب بیش از مردان است و در جامعه زنان تحصیلکرده به مراتب بیشتر. استخدام ها کم است و جوابگوی لشکر بیکاران نیست، بنابراین دختران تحصیلکرده که سرمایه ای ندارند باید مدرک به دست در شرکت ها و بنگاه های کوچک چند نفره به دنبال کار بگردند و تقاضای کار کنند، اشتغال هایی که همیشه امن نیستند و خطرات کوچک و بزرگ در کمین است.
هیچ بعید نیست که کارفرماهای کوچک هنگام جذب نیرو، درخواست های نامعقول هم داشته باشد، از آن طرف نیز، نیاز مالی هست، نیاز به شغل هست، نیاز به درآمد هست. ترس از دست دادن شغل هست و... نیازهایی که زمینه فاجعه، تجاوز و تعدی را فراهم می کند، بی آنکه فریادرسی باشد و توان گفتن باشد.
واقعیت های تلخ اجتماعی کم نیستند، مسئله های اجتماعی وجود دارند. راه حل آن هر چه باشد، قطعا انکار و پاک کردن صورت مسئله نیست. باید صادق باشیم و واقعیت ها را بیان کنیم و آن قدر بگوییم و آموزش دهیم تا کم و کمتر شود، هر چند هیچ وقت به صفر نرسد.
--------------------------------------------------------------------------
*خبرنگار ایرنا
اجتمام**3063**1021
انتشار: حسین نوروزیان
منبع: ایرنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۲۳۹۹۱۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شهرداری در مسیر پرکردن خلا‌های سلامت اجتماعی است
عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس گفت: تلفیق هنر و مفاهیم هنری برای افزایش سطح سواد سلامت جامعه اقدام ارزشمندی است که اداره سلامت شهرداری تهران آن را به شکل مطلوبی در سلامت شهر بوستان لاله اجرا کرده است.
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، زهره الهیان، عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس در حاشیه بازدید از نمایشگاه سلامت شهر که در بوستان لاله برپا شده است، با بیان اینکه پایتخت در هفته سلامت رنگ و بوی سلامتی به‌خود گرفته است اظهار داشت: اجرای بیش از ۱۶۰۰ برنامه سلامت محور در مناطق مختلف تهران و تسهیل در دسترسی مردم به خدمات سلامت محور از اقدامات ارزشمندی است که در این هفته انجام شده است و امیدواریم این روند بیش از گذشته ادامه پیدا کند.
الهیان با یادآوری اینکه نیازمند ارتقای سلامت در همه ابعاد آن در جامعه هستیم، ادامه داد: نباید سلامت را محدود و منحصر به سلامت جسم دانست. متاسفانه وزارت بهداشت سلامت را در این حوزه تعریف می‌کند و ما در مجلس به وزیر بهداشت درباره این موضوع و توجه بیشتر به ابعاد دیگر سلامت تذکر داده و خواستار آن هستیم که برای پیشگیری از بیماری‌ها به موضوع سلامت روان مانند جسم نیز توجه شود.
نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی در پاسخ به این سوال که رویکرد مجموعه‌مدیریت شهری در سه سال گذشته تا چه اندازه منطبق با نیاز‌های سلامت در ابعاد مختلف آن است، با تاکید بر اینکه شهرداری در حال پرکردن خلا فعالیت‌های مرتبط با سلامت روان شهروندان است گفت: خوشبختانه رویکرد مدیریت شهری و اداره کل سلامت شهرداری تهران در مسیر جبران خلا‌هایی است که در حوزه نشاط اجتماعی و پاسخ به مطالبات بر زمین مانده در حوزه سلامت روان و سلامت اجتماعی است. برگزاری رویداد‌هایی که اکنون‌در قالب سلامت شهر شاهد آن هستیم از جمله تلاش‌هایی است که در این مسیر شاهد آن هستیم.
وی با اشاره به تاکید مقام‌معظم رهبری درباره مردمی کردن امور، موضوع مردمی سازی سلامت و مشارکت مردم در این حوزه را دارای اهمیت دانست و گفت: هر زمان که مردم در موضوعات مختلف وارد صحنه شوند، مقدار اثرگذاری برنامه‌ها در جامعه افزایش می‌یابد. حضور توام با نشاط و شادابی مردم در این نمایشگاه نمونه عینی از مشارکت پذیری مردم در این حوزه است چرا که قادر می‌شوند با ارتقای سطح سواد سلامت خود هم از خویش و هم از دیگران بهتر مراقبت کنند.
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است